Auteur: Joke van Leeuwen Co-Auteur: Malika Blain Uitgever: Querido Jaar van uitgave: 1998 Prijzen: 1999 - Woutertje Pieterseprijs 2001 - Janny Smelik Ibby prijs
Flaptekst
Zima vertelt over het grote gezin waarin ze opgroeit, in Casablanca. Over hun kleine huis met de hemelsblauwe kast vol geheimen en over haar oudste broer Amrar, die lange haren heeft en 'voor het volk' is. Op een dag komt Amrar niet meer thuis, terwijl buiten in de stad de jaren zeventig gewoon doorgaan, alsof er niets is gebeurd. Mijn moeder had handige borsten. Ze waren zo groot dat er een heleboel onder verstopt kon worden. Brieven en tijdschriften en papieren met informatie, die bracht ze allemaal vanonder tegen haar borsten aan de gevangenis in en uit, zodat niemand ze controleerde of verbood. Ik begon ook borsten te krijgen. Daar konden alleen nog maar snippertjes onder.
Recensie: Katie van Driel
Dit verhaal wordt verteld door de elfjarige Zima. Ze woont met haar ouders, haar drie broers en twee zussen in een klein huisje in een wijk in Casablanca. Ze leven in grote armoede. De oudste broer van Zima is voor zijn land en tegen de grote armoede. Op een dag komt hij niet thuis. Na maanden van onzekerheid, weet de familie dat hij is opgepakt. Hij wordt veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf wegens verzet tegen het politiek regime en de barre levensomstandigheden in Marokko. Later belandt ook nog haar andere broek Mehdi in de gevangenis.
Het boek is gebaseerd op de verhalen van Malika Blain en op de verhalen van haar familie. Malika woonde in Marokko in de jaren ’70. De armoede en het politieke regime stonden centraal in haar jonge levensjaren en dus ook in het boek. Met dit boek neem je een kijkje in een andere cultuur en de bizarre levensomstandigheden die wij ons niet kunnen voorstellen in Nederland.
Het is goed om te beseffen hoe goed wij het hier hebben zonder die extreme armoede. Dit boek is een echte aanrader.