Auteur: John Grant, naar het verhaal van Mary Shelley Uitgeverij: Memphis Belle Jaar van uitgave: 2002 Prijzen: Winnaar Nederlandse Kinderjury (2005)
Flaptekst
Bliksemflitsen doorkruisen de nachtelijke hemel als Victor Frankenstein slaagt in het ultieme wetenschappelijke experiment: leven opwekken.
Het wezen dat hij maakt, mag dan al intelligent en gevoelig zijn, het is zo gigantisch en afzichtelijk dat het wordt verstoten door zijn schepper en door al wie het ontmoet. Het duurt niet lang voor het eenzame, ongelukkige monster zich tegen Victor en diens gezin keert, met afschuwelijke en tragische gevolgen.
Recensie: Noortje Boshuizen
Al voor je ‘Frankenstein’ openslaat, is het boek spannend. Welke versie je ook te pakken krijgt, een afbeelding van het monster is altijd afschrikwekkend. Door deze kaft en naam, weet je dat er in dit boek een monster tevoorschijn komt. Waar, wanneer en hoe, zijn dan de overgebleven vragen.
Deze vragen blijven, totdat in een donkere nacht Victor Frankenstein met een experiment zijn wezen tot leven wekt. Het experiment zelf is ook al eng, want Victor moet hiervoor een stuk vlees van zijn eigen been afsnijden. Toch wordt het zo omschreven, dat je het zou kunnen geloven. Hij heeft namelijk eerst heel veel berekeningen uitgevoerd en een hoop chemische vloeistoffen gekocht.
Dit verhaal is bizar. De reden daarvoor is het monster van Frankenstein. Het is groot, lelijk en vermoordt mensen, maar is eigenlijk alleen maar op zoek naar liefde. Zonder geweten gaat dit anders dan bij normale mensen. De uiteindelijke wraak op Victor is gruwelijk en zelfs vies te noemen. Wat het precies is , ga ik niet vertellen, maar ik weet zeker dat je ervan op zal schrikken!