Auteur: Martine Letterie Uitgeverij: Leopold Jaar van uitgave: 2012
Flaptekst
Het is oorlog en de joden mogen niets meer van de Duitsers. Hanna is vijftien. Ze werkt als dienstmeisje en daar mag ze ook al niets. Ze wordt er gek van. Dan ontmoet ze Anneke. Elke avond na het werk lopen ze samen op. Al snel bedenkt Hanna een gevaarlijk spel. `Ik durf, ik durf, wat jij niet durft…’ Ze dagen elkaar uit en Hanna durft het meest. Als ze voor de zoveelste keer op het politiebureau zit, moet ze van de kinderpolitie naar een joods tehuis voor moeilijk opvoedbare kinderen in Apeldoorn. Woedend is Hanna, maar haar ouders zijn het ermee eens. Die denken dat ze daar veilig is voor de Duitsers. Ze vertrekt op 1 maart 1942, met de belofte dat ze eind mei weer naar huis mag. Maar dat pakt heel anders uit…
Dat Joodse tehuis heette het Paedagogium Achisomog en stond op het terrein van de joods psychiatrische inrichting Het Apeldoornsche Bosch. Beide werden in januari 1943 in een nacht door de Duitsers ontruimd.
Recensie: Noortje Boshuizen
‘Hanna’s reis’ is gebaseerd op verhalen van echte mensen. Door de uitgebreide achtergrondinformatie die is gebruikt, is het een verhaal dat dicht bij de waarheid staat. Je ziet door dit boek hoe het er echt aan toe ging in de oorlog.
Hanna is een echte puber. Ze is tegen iedereen die haar regeltjes oplegt en wil haar eigen dingen doen. Ze is daardoor eigenlijk een normaal meisje, want vele meiden van vijftien jaar zouden dat doen. Je kunt jezelf daarom ook makkelijk verplaatsen in de gedachtes en gevoelens van Hanna.
In het boek wordt heel goed het verloop van de oorlog verteld. Je ziet dat de Joden, zoals Hanna, eerst nog bijna alle vrijheid hadden om alles te doen wat andere mensen ook mochten. Later in het boek komen er steeds meer regeltjes en mogen ze steeds minder. Het leven wordt voor hen steeds moeilijker. Ze mogen bijvoorbeeld niet meer met de trein reizen. Uiteindelijk wordt Hanna met haar vrienden uit het tehuis gezet en dan moeten ze met de trein richting het oosten. Dit moet, omdat de Duitsers het tehuis als slaapplek nodig hebben. Met Hanna loopt het waarschijnlijk niet goed af, zoals met vele Joden in de Tweede Wereldoorlog. Het is goed dat Martine Letterie voor deze afloop heeft gekozen. Het boek heeft een slecht einde, wat klopt bij de slechtheid van de oorlog.
‘Hanna’s reis’ zit dichtbij de waarheid, is herkenbaar en laat je zien hoe de oorlog er voor sommige mensen uitzag. Indrukwekkend en het is zeker de moeite waard om dit boek te lezen!