Auteur: Chris van Abkoude Uitgever: Kluitman Jaar van uitgave:
1922
Flaptekst
In de decemberkou sjokt 's avonds laat een kleine jongen met zijn handen in zijn zakken door de sneeuw. Het is Kruimeltje, die door vrouw Koster, de vrouw bij wie zijn moeder hem als baby heeft achtergelaten, weer de straat op is gestuurd. Hij mag pas terugkomen als hij wat geld heeft verdiend om zijn kost en inwoning te betalen. Eenzaam loopt Kruimeltje door de straten van Rotterdam. Geen vader, broers of zusters en geen moeder. Al vaak heeft hij zich afgevraagd waarom zijn moeder hem dit heeft aangedaan. Op een avond vindt Kruimeltje een hond, Moor, net zo'n verschoppeling als hijzelf. De twee worden onafscheidelijke vrienden. Zou de toekomst Kruimeltje nog iets anders brengen dan het leven van een straatjongen?
Recensie: Katie van Driel
Kruimeltje is een echte klassieker. Iedereen kent het boek wel. Het verhaal speelt zich af rond 1916.
Het boek is geschreven met veel spreektaal, op dat moment is Kruimeltje aan het woord. Het is een echt straatschoffie en hij spreekt dan ook niet goed Nederlands. De woorden worden geschreven zoals Kruimeltje ze uitspreekt. ‘Nou Moor… as ‘k je nou los laat lope, zal je dan bij me blijve? Zal je niet weglope?’ Dit is een voorbeeld van een gesproken zin van Kruimeltje. Zo krijg je een goed beeld van hoe Kruimeltje is.
Kruimeltje is een eenzaam jongentje. Hij heeft geen ouders en woont bij vrouw Koster, dat is zijn pleegmoeder. Zij verzorgt hem niet goed. Hij loopt in kapotte kleding, hij slaapt op straat en hij moet eten stelen. Hij wordt uit elke winkel gegooid en zelfs uit de kerk, alleen maar omdat hij op straat leeft en er onverzorgd uitziet. Uiteindelijk mag hij bij Wilkes komen wonen. Hij is een winkeleigenaar en een oude vriend van Kruimeltje's vader. Een paar dagen later brandt het huis van Wilkes af en belandt hij in het ziekenhuis. Kruimeltje is weer dakloos en wordt in een tehuis voor onverzorgde kinderen geplaatst. Dit is zo zielig, als je bedenkt dat het nog maar een kleine jongen is. Ondanks dat het een zielig boek is, is het ook een leuk boek. Kruimeltje maakt allemaal dingen mee op straat. Als het sneeuwt, houdt hijeen sneeuwballengevecht met de jongens op straat en hij gaat met de slee van hoge heuvels af. Ondanks dat hij op straat leeft, heeft hij nog altijd veel plezier.
Iedereen zou dit boek gelezen moeten hebben of moeten lezen. ‘Kruimeltje’ is een echte klassieker. Een ontroerend boek vol met avonturen.